Obecnie coraz rzadziej, ale nadal, można usłyszeć lub przeczytać o dwóch stylach gry w squasha: angielskim i egipskim. Dzisiaj parę słów skąd się wziął taki podział i jakie są różnice.

Styl angielski, czasem określany też mianem starego, wywodzi się z Anglii zgodnie z nazwą, a dokładnie od techniki, która przez lata pozwalała graczom tego kraju odnosić sukcesy w squashu. Charakteryzuje się on wykorzystaniem solidnych podstaw, skupieniu się na kwintesencji tej gry, czyli takich elementach jak długie wymiany i unikanie ryzykowanych sytuacji, które mogą powodować błędy. Jak powiedział w wywiadzie dla Harward Magazine, wówczas 14-letni, Ali Farag: ?The English game penetrates your legs first, and your head second?; co można przetłumaczyć jako: angielski squash najpierw wykończy twoje nogi, potem głowę?.

Styl egipski, nazywany nowoczesnym, odwraca kolejność: zaczyna się w głowie, a potem dopiero dobiera się do ciała. Chodzi w nim przede wszystkim o wykorzystanie każdej nadążającej się okazji do zaatakowania efektywnym zagraniem, które zmusi przeciwnika do nerwowej reakcji, lub od razu straty punktu. Styl ten powoduje, że gra staje się bardziej dynamiczna, a efektowne zagrywki poprawiają jakość widowiska. Jego nazwa pochodzi właśnie od graczy egipskich, którzy jako pierwsi, na dużą skalę, zaczęli efektywnie wykorzystywać efektowne sztuczki i przebojem wdarli się na szczyty rankingów zarówno żeńskich jak i męskich drabinek. Granie tym style wymaga od zawodnika perfekcyjnego opanowania techniki i umiejętności błyskawicznego reagowania na nadążające się okazje.

Typowy przykład gry w stylu angielskim, możecie zobaczyć na poniższym filmie:

Rösner dopiero niedawno zaczął się przyzwyczajać do nowego stylu gry i przynosi to efekty. Jest typowym przykładem gracza z bardzo dobrą kondycją, który jest w stanie wykończyć przeciwnika fizycznie, by potem inteligentnie wykorzystać swoją przewagę i go pokonać. Francuz, znacznie szybciej dopasował się do nowego stylu gry, co skutecznie połączył z pracą nad psychiką i wrócił na szczyt.

Przykład wersji „bardziej hipterskiej”:

Kolejny film to przegląd zagrywek typowych dla stylu egipskiego w roku 2016:

Lub skrót finału Mistrzostw Świata 2012 w wykonaniu dwóch magików:

Obecnie praktycznie wszyscy zawodnicy z czołówki przestawili się, lub przestawiają na styl egipski. Ci, którzy nie nadążają ze zmianą, coraz częściej spadają na niższe poziomy drabinki. Jest to zmiana, która może być korzystna dla popularności tego sportu, ponieważ piękno długich wymian i czekanie na błąd przeciwnika są w stanie docenić tylko nieliczni, którzy doświadczyli podobnych przeżyć. Efektowne triki są widowiskowe i prawdopodobnie będą przyciągać większą widownię.

Na koniec, żart twórców PSA SquashTV: ich zdaniem w stylu egipskim nawet piłkę rozgrzewa się inaczej 😉